Przez ostatnie miesiące 2024 roku trwały prace remontowe przy synagodze Nożyków, która jest jedynym przedwojennym miejscem kultu żydowskiego w stolicy. Obiekt znajduje się przy ul. Twardej 6 w Warszawie. Remont obejmował frontową elewację, dekoracje blacharskie oraz schody wejściowe, a całość prac została sfinansowana ze środków m.st. Warszawy, które wyniosły niemal 370 tys. zł.

Dzięki przeprowadzonym zabiegom konserwatorskim, takim jak wzmacnianie, czyszczenie i uzupełnianie ubytków, obecnie możemy podziwiać elewację w pełnej swej okazałości. Przeszedł ona znaczącą renowację, w tym także centralnie umieszczony medalion z gwiazdą Dawida – element dodany po drugiej wojnie światowej w miejsce dawnego okna. Prawdopodobnie decyzja o dodaniu tego elementu była spowodowana usunięciem z dachu synagogi metalowego detalu identyfikującego funkcje budynku podczas wojny.

Znalezienie oryginalnego koloru elewacji było jednym z wyzwań, jakie stanęły przed konserwatorami. Synagoga była przez lata wielokrotnie odnawiana i przemalowywana, stąd ustalenie pierwotnego koloru elewacji wymagało dokładnych badań archiwalnych. Ostatecznie udało się ustalić, że oryginalna kolorystyka była podobna do tej, która została użyta podczas poprzedniego remontu.

Oprócz prac nad elewacją, inwestor postanowił odrestaurować i częściowo odtworzyć dekoracje blacharskie umieszczone na szczycie frontowej elewacji – dwie wazy oraz wieżyczkę. Ze względu na brak odpowiednich wzmocnień, elementy te uległy znacznej deformacji. Konserwatorzy naprawili i wzmocnili zachowane części waz, a wieżyczkę odtworzono wiernie, uzupełniając brakujące elementy. Zrekonstruowanie tych dekoracji było możliwe dzięki dostępnym zdjęciom.

Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie, będąca właścicielem obiektu, zamierza kontynuować prace remontowe przy pozostałych elewacjach synagogi w 2025 roku.

Synagoga Nożyków powstała w latach 1898-1902 dzięki fundacji małżeństwa Rywki i Zalmana Nożyków, mieszkańców warszawskiej ulicy Próżnej. W 1940 roku została zamknięta i zdewastowana przez hitlerowców, którzy wykorzystywali ją jako stajnię dla koni i magazyn paszy. Kiedy utworzono getto, synagoga ponownie zaczęła pełnić funkcję religijną, aż do likwidacji tzw. małego getta w lipcu 1942 roku. Budynek przetrwał wojnę, choć był znacznie uszkodzony podczas powstania warszawskiego. Po wojnie budynek został naprawiony i od 1951 roku służył ponownie jako synagoga do czasu zamknięcia w 1968 roku. W latach 1977-1983 przeprowadzono gruntowny remont, dodając aneks biurowy od strony wschodniej. Synagoga działa nieprzerwanie od roku 1983.